مسیرهای دهگانه راهپیمایی مردمی یومالله بیست و دوم بهمن سال 1389 تهران توسط ستاد مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی اعلام شد.
در آستانه فرارسیدن سی و دومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال همت مضاعف، کار مضاعف و ورود به سومین سال از دهه پیشرفت و عدالت راهپیمایی مردمی یومالله بیست و دوم بهمن، پرشورتر از سالهای گذشته با حضور گسترده و انبوه مردم مومن و انقلابی در بیش از 850 شهر از شهرهای سراسر کشور، برگزار میشود.
این راهپیمایی مردمی در تهران از ساعت 9:00 صبح جمعه 22/11/1389 همراه با نمایش همبستگی ملی و عشق به ارزشهای الهی و حمایت از خواستههای به حق ملتهای مسلمان، از مسیرهای دهگانه به سمت میدان بزرگ آزادی، میعادگاه انقلابیون، آغاز میشود.
مراسم رسمی یوم الله 22 بهمن ماه از ساعت 10 صبح با قرائت آیاتی از کلامالله مجید آغاز و با سخنرانی ریاستجمهوری اسلامی ایران در میدان آزادی به پایان میرسد.
ستاد مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی ابراز امیدواری کرد که تمامی آحاد، اقشار و گروههای مختلف مردمی و گرایشهای وفادار به آرمان های انقلاب اسلامی، که در رسیدن به قله رفیع و عبور از گذرگاهها و گردنههای سخت حوادث انقلاب به خود هیچ تردیدی راه نداد، امسال نیز پرشورتر و با صلابت تر از سالهای قبل با حضور مبتنی بر بصیرت و آگاهی انقلابی، پاسخ کوبنده و تاریخی به دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی بدهند.
مسیر شماره یک: مسجد امام حسین (ع)، میدان امام حسین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره دو: مسجد جامع ابوذر، میدان ابوذر، خیابان ابوذر، خیابان شهید آیتالله سعیدی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره سه: مسجد امام هادی(ع)، خیابان شهیدحیدری، میدان معلم، خیابان تختی، خیابان شهید آیتالله سعیدی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره چهار: مسجد دارالسلام، میدان منیریه، خیابان شهید معیری، خیابان کارگر، میدان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره پنج: مسجد الجواد(ع)، میدان هفتم تیر، خیابان شهید آیت الله دکتر مفتح، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره شش: مسجد نور، میدان فاطمی، خیابان فلسطین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره هفت: مسجد المهدی (عج، خیابان ستارخان، خیابان شادمهر، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره هشت: مسجد حضرت ابوالفضل (ع)،خیابان ستارخان، میدان توحید، خیابان توحید، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره نه: مسجد امام سجاد (ع)، خیابان آیتالله اشرفی اصفهانی، فلکه دوم صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان بزرگ آزادی
مسیر شماره ده: مسجد امام جعفر صادق (ع)، فلکه دوم صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان بزرگ آزادی
ساعت شروع راهپیمایی 9:00 صبح میباشد.
یادآورى یوم الله 22 بهمن; یعنى، یادآورى رشادتها و فداکارىها و شهادت طلبىهاى ملتى منسجم و خداجوى و پیرو ولایت و رهبرى که با ایثار خون خود ثابت کرد که «خون بر شمشیر و حق بر باطل پیروز است.» یادآورى 22 بهمن; یعنى، یادآورى تجلى حکومت الله در روى زمین، روزى که برندهترین سلاح معنوى; یعنى، ایمان، پیروزى آفرید.
روزى که کلمه توحید در وحدت کلمه به دست آمد و در نتیجه اعتصام به «حبل الله» رژیم ستمشاهى دوهزار و پانصد ساله طاغوتیان به زباله دانى تاریخ سپرده شد و ثابت کرد آواى «الله اکبر» از رگبار «مسلسل» قوىتر و نیرومندتر است.
22 بهمن به ما آموخت که در مبارزه با دشمنان اسلام، فقط باید بر خدا تکیه داشت گرچه دست از سلاح تهى باشد. و وابستگى به شرق و غرب هرچند به سلاحهاى مدرن مجهز باشند، در برابر نیروى هماهنگ مردمى که با سلاح ایمان مبارزه مىکنند، بىاثر است.
امام امت قدس سره از 22 بهمن همچون 15 خرداد، 17 شهریور، 12 فروردین و ... به عنوان «ایام الله» یاد کردند. و درباره چنین ایامى فرمودند: «بر ملتشریف ماست که این ایام الله را - که هدیههایى از عالم غیب ربوبى است - با جان و دل حفظ و با چنگ و دندان نگهدارى کنند» . (1)
علامه طباطبایى در تفسیر گرانقدر المیزان مىنویسند: «با این که تمام روزها و تمام چیزها از آن خداى متعال است، ولى اختصاص دادن روزهایى به نام «ایام الله» یا یوم الله به خاطر آن است که فرمان و امر خدا در آن روزها چنان آشکار است که براى فرمان جز خدا، هیچ گونه ظهورى باقى نمىماند، ایام الله زمانها و شرایطى است که فرمان خدا و آیات و نشانههاى وحدانیت و سلطه الهى آشکار شده، یا مىشود; مثل روز مرگ که قدرت و سلطه «آخرت» در آن روز آشکار مىشود و اسباب دنیوى از تاثیر مىافتد، یا روز «قیامت» که هیچ کس براى دیگرى مالک هیچ چیز نیست، و در آن روز فرمان از آن خداست. یا مثل ایامى که خداوند در آنها قوم «نوح» ، «عاد» و «ثمود» را به هلاکت رسانده، که در امثال این گونه روزها، قهر و غلبه الهى آشکار شده و معلوم مىگردد که تمامى عزت متعلق به خدا است.
ممکن است که منظور از ایام الله ایامى باشد که نعمتهاى خداى متعال آشکار است; مثل روز خروج نوح و اصحابش از کشتى با سلام و سلامتى و برکتهاى الهى یا روز نجات دادن ابراهیم از آتش یا غیر اینها ... از حوادث و ایامى که جز به خدا نمىتوان به دیگرى نسبت داد، اینها روزهاى خاص خدائى (ایام الله) است ...» . (2)
پس ایام الله روزهاى بزرگ و تاریخى و سرنوشتسازى است که در تاریخ یک ملتیا در سرنوشتیک نسل یا کلا در سرگذشت «انسان» پیش مىآید.
گاهى به صورت نعمتى بزرگ و گاهى به صورت عذابى عظیم و دردناک که حتى منجر به زوال یک ملت گشته و نام «عذاب استیصال» به خود مىگیرد.
علامه طباطبایى رحمه الله در جاى دیگر مىفرماید: «ایام الله ایامى است که هیچ حکومت و سلطهاى نیست، مگر براى خدا، مثل روز مرگ، برزخ، روز قیامت و روز عذاب استیصال ...» . (3)