این زن

 همه آنهایی که سفری به کرمانشاه داشته‌اند، وبرای اولین بار مجسمه زن تبر به دست را که در یکی از میادین این شهر قرار گرفته، را دیده‌اند از خود می پرسند که این زن کیست و مگر چه کرده که تندیس او را اینچنین نصب کرده‌اند.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، «فرنگیس حیدرپور» متولد سال ۴۱ از روستای «گور سفید» گیلانغربی است که در جریان جنگ تحمیلی با رشادت و شجاعت خود حماسه‌ای را آفرید که بر اثر آن به شیرزن ایران شهرت یافت.

ماجرای فرنگیس به روزهای آشفته‌حالی دختر جوانی برمی‌گردد که هنوز رخت عزای برادر شهیدش را به تن داشت که خبر شهادت اعضای خانواده اش را در حادثه اصابت گلوله توپ دشمن به اتومبیل حاملشان می‌شنود.

فرنگیس حیدرپور در این مورد می‌گوید: «سال ۵۹ بود و من ۱۸سال داشتم که آنها به روستای ما حمله کردند و ما خیلی شهید دادیم، مردم مجبور شدند فرار کنند و در دره مخفی شوند. در این جریان از اعضای خانواده من هشت نفر (برادر، دایی، عمو، پسردایی، دختر دایی، دختر عمو و …) شهید شدند.

همان روز که به دره رفتیم، نزدیکی‌‌های غروب بود که تشنه و گرسنه شدیم؛ من با پدر و برادرم به روستا آمدیم تا غذا بیاوریم. آخر چیزی پیدا نمی‌شد. نزدیک رودخانه دو سرباز دشمن را دیدیم؛ از دست آنها به شدت خشمگین بودم، من تبر به دست، به سمت آنها حمله ور شدم که یکی از آنها کشتم و دیگری را زخمی کردم و درنهایت به اسارت در آوردم.»
 
وی که اکنون دارای 4 فرزند است، می گوید: در موقع این حادثه 18 بهار از عمرم گذشته بود و در همان آغازین روزهای جنگ، شاهد شهادت دختر عمو، پسر عمو، دایی و اسارت 2 برادر خود بودم و زمانی که با این دو عراقی برخورد کردیم بدون هیچ درنگی با تبر به آنها حمله‌ور شدم.

این زن شجاع در پاسخ به اینکه آیا آن تبر را هنوز در اختیار دارد یا خیر می گوید: در دیداری که با سرلشکر فیروزآبادی در تهران داشتم به دلیل ممنوعیت حمل آن در هواپیما آن را به ایشان تقدیم کردم.

وی که اینک افتخار می‌کند توانسته در زمان جنگ با دفاع از خود و میهن اسلامی تا اندازه‌ای دین خود را به نظام اسلامی ادا کند، می افزاید: اگر دوباره کشورم مورد تجاوز دوباره قرار گیرد باز هم همانند گذشته آماده فداکاری و شهادت هستم

حماسه فاطمی

حماسه فاطمی، چنان در اوج بی مثالی است که پژواک روح بخش آن تا قیامت در گوش جان جهان طنین انداز خواهد ماند و اینک ضروری ترین عرصه ای که بایستی در آن به فاطمه زهرا(س) اقتدا کرد، عرصه «ولایت مداری» و «امام محوری» است.

این فاطمه بود که عاشقانه ترین پاسداشت را از حریم امامت روا داشت. این فاطمه بود که یگانه ترین اسوه دهی را در همرهی با ولایت ادا ساخت. همو که پهلویش شکست و در خون نشست، اما لحظه ای از یاری ولی امر خویش پای ننشست.

     «آیت الله مصباح یزدی»

ای به خاک آرمیده افلاکی! شهادتت، به حق شهادت می دهد و رفتنت، رفته ها را به یادها می آورد. خفتنت در خاک تیره، خفتگان تیره روز را بیدار می کند. مزار پنهانت، پنهان ها را آشکار می کند. گریه هایت، از خنده های ناحق پرده بر می دارد.

ایام فاطمیه، دلهای عاشق و بی قرار، سرود غم می خواند و منظومه اندوه می سراید. فاطمیه، فصل و موسم تجدید داغهای علی(ع) است. در سوگ زهرا(س) آسمان دل ما ابری و هوای چشمانمان بارانی است. شیعه امروز در فاطمیه ای به وسعت ایران، سر بر شانه مظلومیت می گذارد و اشک می ریزد. ایام فاطمیه، فهرست غم، سند مظلومیت و ادعا نامه شیعه است.

«شهادت مادر پهلو شکسته، فاطمه زهرا(س) بر همه

بسیجیان عاشق ولایت تسلیت باد.»

حضور گسترده و انبوه مردم

 ‎مسیرهای دهگانه راهپیمایی مردمی یوم‌الله بیست و دوم بهمن سال 1389 تهران توسط ستاد ‏مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی اعلام شد. 

در آستانه ‏فرارسیدن سی و دومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال همت مضاعف، کار مضاعف و ‏ورود به سومین سال از دهه‌ پیشرفت و عدالت راهپیمایی مردمی یوم‌‌الله بیست و دوم بهمن، پرشورتر از ‏سال‌های گذشته با حضور گسترده و انبوه مردم مومن و انقلابی در بیش از 850 شهر از شهرهای سراسر ‏کشور، برگزار می‌‌شود.

این راهپیمایی مردمی در تهران از ساعت 9:00 صبح جمعه 22/11/1389 همراه با نمایش ‏همبستگی ملی و عشق به ارزش‌های الهی و حمایت از خواسته‌های به حق ملت‌های مسلمان، از ‏مسیرهای دهگانه به سمت میدان بزرگ آزادی، میعادگاه انقلابیون، آغاز می‌شود.‌

مراسم رسمی یوم الله 22 بهمن ماه از ساعت 10 صبح با قرائت آیاتی از کلام‌الله مجید آغاز و با ‏سخنرانی ریاست‌جمهوری اسلامی ایران در میدان آزادی به پایان می‌رسد.

ستاد مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی ابراز امیدواری کرد که تمامی آحاد، اقشار و گروه‌های ‏مختلف مردمی و گرایش‌های وفادار به آرمان‌ های انقلاب اسلامی، که در رسیدن به قله رفیع و عبور از ‏گذرگاه‌ها و گردنه‌های سخت حوادث انقلاب به خود هیچ تردیدی راه نداد، امسال نیز پرشورتر و با صلابت تر ‏از سال‌های قبل با حضور مبتنی بر بصیرت و آگاهی انقلابی، پاسخ کوبنده و تاریخی به دشمنان قسم ‏خورده انقلاب اسلامی بدهند.
‏
‏مسیر شماره یک: مسجد امام حسین (ع)، میدان امام حسین، خیابان انقلاب، خیابان ‏آزادی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره دو: مسجد جامع ابوذر، میدان ابوذر، خیابان ابوذر، خیابان شهید آیت‌الله سعیدی، ‏میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره سه: مسجد امام هادی(ع)، خیابان شهیدحیدری، میدان معلم، خیابان ‏تختی، خیابان شهید آیت‌الله سعیدی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره چهار: مسجد دارالسلام، میدان منیریه، خیابان شهید معیری، خیابان کارگر، میدان ‏انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره پنج: مسجد الجواد(ع)، میدان هفتم تیر، خیابان شهید آیت الله دکتر مفتح، ‏خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره شش: مسجد نور، میدان فاطمی، خیابان فلسطین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، ‏میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره هفت: مسجد المهدی (عج، خیابان ستارخان، خیابان شادمهر، ‏خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره هشت: مسجد حضرت ابوالفضل (ع)،خیابان ستارخان، میدان توحید، خیابان ‏توحید، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره نه: مسجد امام سجاد (ع)، خیابان آیت‌الله اشرفی اصفهانی، فلکه دوم ‏صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان بزرگ آزادی
‏
‏مسیر شماره ده: مسجد امام جعفر صادق (ع)، فلکه دوم صادقیه، خیابان محمدعلی ‏جناح، میدان بزرگ آزادی
‏
‏ساعت شروع راهپیمایی 9:00 صبح می‌باشد.

یوم الله 22 بهمن

یادآورى یوم الله 22 بهمن; یعنى، یادآورى رشادت‏ها و فداکارى‏ها و شهادت طلبى‏هاى ملتى منسجم و خداجوى و پیرو ولایت و رهبرى که با ایثار خون خود ثابت کرد که «خون بر شمشیر و حق بر باطل پیروز است.» یادآورى 22 بهمن; یعنى، یادآورى تجلى حکومت الله در روى زمین، روزى که برنده‏ترین سلاح معنوى; یعنى، ایمان، پیروزى آفرید.

روزى که کلمه توحید در وحدت کلمه به دست آمد و در نتیجه اعتصام به «حبل الله‏» رژیم ستمشاهى دوهزار و پانصد ساله طاغوتیان به زباله دانى تاریخ سپرده شد و ثابت کرد آواى «الله اکبر» از رگبار «مسلسل‏» قوى‏تر و نیرومندتر است.

22 بهمن به ما آموخت که در مبارزه با دشمنان اسلام، فقط باید بر خدا تکیه داشت گرچه دست از سلاح تهى باشد. و وابستگى به شرق و غرب هرچند به سلاح‏هاى مدرن مجهز باشند، در برابر نیروى هماهنگ مردمى که با سلاح ایمان مبارزه مى‏کنند، بى‏اثر است. 

امام امت قدس سره از 22 بهمن همچون 15 خرداد، 17 شهریور، 12 فروردین و ... به عنوان «ایام الله‏» یاد کردند. و درباره چنین ایامى فرمودند: «بر ملت‏شریف ماست که این ایام الله را - که هدیه‏هایى از عالم غیب ربوبى است - با جان و دل حفظ و با چنگ و دندان نگهدارى کنند» . ⁽¹⁾

علامه طباطبایى در تفسیر گران‏قدر المیزان مى‏نویسند: «با این که تمام روزها و تمام چیزها از آن خداى متعال است، ولى اختصاص دادن روزهایى به نام «ایام الله‏» یا یوم الله به خاطر آن است که فرمان و امر خدا در آن روزها چنان آشکار است که براى فرمان جز خدا، هیچ گونه ظهورى باقى نمى‏ماند، ایام الله زمان‏ها و شرایطى است که فرمان خدا و آیات و نشانه‏هاى وحدانیت و سلطه الهى آشکار شده، یا مى‏شود; مثل روز مرگ که قدرت و سلطه «آخرت‏» در آن روز آشکار مى‏شود و اسباب دنیوى از تاثیر مى‏افتد، یا روز «قیامت‏» که هیچ کس براى دیگرى مالک هیچ چیز نیست، و در آن روز فرمان از آن خداست. یا مثل ایامى که خداوند در آن‏ها قوم «نوح‏» ، «عاد» و «ثمود» را به هلاکت رسانده، که در امثال این گونه روزها، قهر و غلبه الهى آشکار شده و معلوم مى‏گردد که تمامى عزت متعلق به خدا است.

ممکن است که منظور از ایام الله ایامى باشد که نعمت‏هاى خداى متعال آشکار است; مثل روز خروج نوح و اصحابش از کشتى با سلام و سلامتى و برکت‏هاى الهى یا روز نجات دادن ابراهیم از آتش یا غیر این‏ها ... از حوادث و ایامى که جز به خدا نمى‏توان به دیگرى نسبت داد، این‏ها روزهاى خاص خدائى (ایام الله) است ...» . ⁽²⁾

پس ایام الله روزهاى بزرگ و تاریخى و سرنوشت‏سازى است که در تاریخ یک ملت‏یا در سرنوشت‏یک نسل یا کلا در سرگذشت «انسان‏» پیش مى‏آید.

گاهى به صورت نعمتى بزرگ و گاهى به صورت عذابى عظیم و دردناک که حتى منجر به زوال یک ملت گشته و نام «عذاب استیصال‏» به خود مى‏گیرد.

علامه طباطبایى رحمه الله در جاى دیگر مى‏فرماید: «ایام الله ایامى است که هیچ حکومت و سلطه‏اى نیست، مگر براى خدا، مثل روز مرگ، برزخ، روز قیامت و روز عذاب استیصال ...» . ⁽³⁾

نهم دی روز بصیرت

 

تاریخ:

نهم دی ماه 1388

ساعت:

حدود دو بعد از ظهر

مردم یکی یکی و گروه گروه از شرق و غرب و شمال و جنوب وارد میدان انقلاب می شوند. دیری نمیگذرد که ظرفیت میدان و خیابان های اطراف تا فاصله چند کیلومتری پر می شود از جمعیت. جمعیتی که تعدادی از آنها با وسایل عزاداری آمده اند. طبل میزدند، به نشانه عزا بر سینه میزدند و همچنان می آمدند و می آمدند.

شعارهایی روی پلاکاردهایشان نوشته بود که در هیچ کدام از سایت های خبری و غیرخبری فتنه گران و شبکه های ماهواره ای خارجی منعکس نشد و بر اساس اصل آزادی بیان به طور کاملاً حرفه ای سانسور شد تا میزان تحمل نظر مخالف درمیان فتنه گران معلوم شود.

جمعیت مذکور نه به تأسیسات عمومی شهر آسیبی وارد کردند، نه شیشه بانکی را شکستند و نه سطل های زباله را آتش زدند.

اعتراض داشتند، دل پردرد داشتند و جگرهای خونین . . . اما از مسیر عقلانیت، ادب و خرد خارج نگردیدند.

بصیرت آنها هر اندازه که بود، بیش از بصیرت آقازاده های اغتشاشگر بود. بیش از خواص منفعل (و گاه دشمن شادکن) بود.

آن روز بود که خداوند بندگان با بصیرتش را در عرصه عمل آزمود. آن روز بود که ایرانیان مسلمان نشان دادند اهانت به امام حسین(علیه السلام) و اعتقادات مذهبی خویش را قبول نخواهند کرد.

تاریخ:

نهم دی ماه 1388

ساعت:

حدود هفت بعد از ظهر

مردم پیاده به سمت خانه هایشان حرکت می کنند.

نه آشوبی به راه انداخته اند نه به کسی اهانت کرده اند و نه شعارهای ساختار شکن داده اند و نه باعث شادی صهیونیست ها و آمریکا و رفقایش شده اند. بخاطر جمعیت زیادشان که اصلی ترین خیابان های شهر را تبدیل به رودخانه خروشان جمعیت کرده بود هم از خود بیخود نشده بودند و احساس نکردند صاحب شهر شده اند و امری بر خلاف خواسته های رهبرانقلاب انجام نداده بودند.

نه دی تنها برای همان روز به خیابان ها نرسیده و نخواهد رسید. نه دی در امتداد همه روزهای سال ادامه خواهد داشت چون بصیرت مردمان انقلابی تا آینده باقی خواهد ماند. بصیرتی که یادگار روشنگری های روح الله خمینی کبیر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و جانشین بر حق او آیت الله العظمی خامنه ایست